Kroegmonster

Slecht idee ook, met een kroegenboekje gaan stappen dat nog groter is dan jezelf. Dan moet je nog blij zijn als je past crasht op je eigen planken in plaats op van de gore vloer van Vrankrijk (alternativo-route) of Bubbels (studentenroute) of Club 8 (hipperdehip-route).
Tja, GMZ87 is best dik met de schrijvers van dit nieuwe stapboekje voor Amsterdam, dus het minimonster kon er niet onder uit zich diep in de materie te verdiepen. Het kroegmonster had ook gewoon het filmpje dat uitgeverij Nieuw Amsterdam voor het weekjournaal maakte kunnen bekijken. Maar ja, GMZ zat aan de toog he.

Overdag bij Nachtburgi

Alle wanden behangen met misdrukken van je eigen boekje: is ook kunst! Ha! Da's kunst die GMZ87pro begrijpt. Niet al te moeilijk, ziet er wel leuk uit. En totaal pretentieloos. Pretendeert ook geen kunst te zijn. Is het misschien ook helemaal niet. Kijk, daar is die Nachtburgemeester van Amsterdam nou goed in. Vrijdag opent Chiel van Zelst in zijn eigen Chiellerie de expositie over het vijfjarige bestaan van die Chiellerie. En ach, eigenlijk is dat niet meer dan wat je hier ziet op de foto. Komt omdat de nachtburgemeester komende week erg druk is met het organiseren van de twintig exposities die hij tijdens de museumnacht binnen vijf uur gaat openen. Jawel, volgens Andy Warhols adagium 'fifteen minutes of fame' voor iedereen!

Ontfiltert

GMZ87pro is er eigenlijk al vanaf dat-ie voet op aarde zette van overtuigd dat er een groot kunstenaar in hem schuilt. Wat dat betreft zit het minimonster helemaal op één lijn met Kristel Mutsters en Josine Neyman, de dames van Club Zonder Filter. Kristel en Josine zijn er namelijk van overtuigd dat er in iedereen een kunstenaar schuilt. Kwestie van doen. Niet lullen dat je geen tijd hebt en je ook niet laten imponeren door het werk van anderen. Gewoon een kwast pakken en wat op een doek kladden. Of eindelijk eens achter die naamachine kruipen om een rokje te maken van dat oude Mickey Mouse dekbed waar je als kind zo graag onder sliep. Jammer dan, als je schilderij er niet uitziet als een Van Gogh en dat je rokje niet net zo mooi is afgewerkt als de exemplaartjes van Balenciaga. Het gaat erom dat je de creativiteit in jezelf naar boven haalt. 'Ontfilteren' noemen Kristel en Josine dat. Afgelopen zomer organiseerden ze de 'ontfiltertoer', waarbij ze een serie lege doeken door festivalgangers lieten bekladden. En dat kan dus best kunst worden. Want de doeken van Kristel en Josine waren onlangs te zien in een in heuse galerie: de Chiellerie, een initiatief van nachtburgemeester Chiel van Zelst. En dat kwam echt niet alleen maar omdat Kristel en Josine down zijn met de Amsterdamse nachtscene. De doeken waren nog mooi ook. Vooral die ene waar smarties opgeplakt waren. Vuig, vond GMZ.

Calling Space

GMZ werd als een razende langs de hoeken van vier Amerikaanse staten gesleurd. Zoals het een ware toerist Japanse-stijl betaamt stak hij snel zijn hoofd op de haastige foto van dit earthship op de vlaktes nabij Taos, New Mexico.
In de verte zie je de puntjes van andere earthships, een bouwbeweging die ruim dertig jaar geleden is ingezet door architect Mike Reynolds. De earthships zijn huizen gebouwd uit afval, en zijn volledig zelfvoorzienend. Ze verwarmen en verkoelen zelf, leveren hun eigen energie, verwerken zelf de drek die door de riolen gaat. GMZ, ecosjaak als 'ie is, had er wel wat langer willen blijven, maar moest door. Tijd om bier te drinken met cowboys met gezichten van leer, aan de bar van een verlaten kroeg op de prairie, was er ook niet. GMZ kreeg alleen een praatje met een stoere koehoeder te paard. Hij had wel de hoed, maar niet de boots. Wegens een geamputeerd onderbeen waren gympen makkelijker. Irak.
GMZ dacht aan de earthships. Als we al die olie niet nodig hebben, dan had die cowboy misschien z'n stoere punten gedragen.
Voor wie ' keer in een earthship wil slapen maar niet de vervuilende luchtkilometers wil maken, in Frankrijk is er sinds kort ook één.

Olympische pappies

GMZ had er de lange reis wel voor over; een meet&greet met de populairste sportpappies van Azie: nini, jingjing, beibei en huanhuan. Allemaal vertegenwoordigen ze een deel van China: vis, panda, het olympische vuur en noem maar op. Een ontmoeting met deze vier vrienden betekent voor het minimonster namelijk een officiele preview van de vier mascottes van de Olympische Spelen in Peking (vandaar de pakjes).
Hoewel die spelen nog even op zich laten wachten is China al maanden klaar met de voorbereidingen. De oude stadswijken zijn gesloopt, snelwegen zijn aangelegd en de verf op de gloednieuwe stadionsis al opgedroogd. En omdat ook de vier kersverse mascottes maar wat rondhingen in afwachting van wat komen ging, werden nini, jing, bei en huan maar alvast op een promotietour om de wereld gestuurd.
GMZ heeft zijn handjes in sinds de ontmoeting niet meer gewassen. Maar toen het minimonster et viertal uitnodigde ook vooral de ontwikkelingen buiten China eens te checken (even een klein stukje zelfpromotie), ving hij nul op request. Die arme Chinezen mogen al niet googelen en blijkbaar wordt ook voor blogspot geen uitzondering gemaakt. Laat staan gmz's pagina. Jammer, want laat GMZ nu net dat olympisch blauw toevoegen dat de marketingafdeling van China Olympic bij het uitdelen van de kleuren aan nini, jing, bei en huan is vergeten.
*Later vernam GMZ uit betrouwbare bron dat de blauwe Yingying door de groep is geditcht omdat hij Tibet vertegenwoordigde. Ook politieke statements zijn deze vier vrienden blijkbaar niet vreemd).

Doet het met Barbie

Nee. Met zij Barbie-fantasieën loopt GMZ niet te koop. Hij kijkt wel uit om zich voor te staan op zijn liefde voor de 11-inch plastic bestellerpop met wonderboezem en wespentaille. Bang als-ie is om door de o-zo-cultureel-verantwoorde Amsterdamse voorhoede voor mietje - of erger nog, smakeloos schepsel - uitgemaakt te worden. Maar onlangs kwam GMZ erachter dat Barbie-verzamelen dus wél kan. Sterker nog. In het Amsterdamse Mercure hotel wordt op 21 oktober voor de derde keer op rij een heuse Barbie-verzamelaarsbeurs georganiseerd. En daar komen echt niet alleen maar duffe huisvrouwen op af. Menig überhip figuur heeft meer dan honderd poppen - dat getal overtreft meermaals het aantal Barbies dat een rol speelt in GMZ's meest wilde fantasieën - in bezit en is daar ook nog eens hartstikke trots op. Alex van der Meer - kapper, haarstylist en vriendje van modeontwerper Bas Kosters - heeft zelfs een aparte kamer met zijn verzameling ingericht. Tussen zijn Barbies zitten vindt Alex minstens zo ontspannen als televisiekijken. Bij Bas Kosters thuis trof GMZ een groot aantal Barbies in plastic, maar ook een origineel exemplaar uit de jaren zeventig. Bas had haar keurig in bed gelegd. GMZ kroop erbij...

In de armen van Joline Jolink

Eindelijk. Dacht GMZ toen hij op een van de feestjes van het Filmfestival - ja, ook in die scene doet GMZ het lekker. Eindelijk een ontmoeting met Joline Jolink. Eerder stond het minimonster al voor de deur van haar nieuwe studio in De Wittenstraat. Tevergeefs. Joline zat in New York. Want ook daar gaf ze onlangs een show. Tijdens New York Fashion Week nog wel. Afgelopen zomer liet ze de dezelfde collectie - met zoveel horizontale streepjes dat ze prompt de Nederlandse Sonia Rykiel gedoopt werd - al tijdens Amsterdam Fashion Week zien. Maar alleen de Nederlandse markt vindt Joline te beperkt. Volgens de modeontwerpster zijn ze in New York dol op 'Dutch design'. Eerder dit jaar presenteerde ze nog een collectie op de stoep na afloop van de show van Marc Jacobs. Dit keer gaf ze zelfstandig een show, in Soho House. Die show werd mede mogelijk gemaakt dankzij steun van de stad Amsterdam. Nederlandse modecritici mogen haar laatste collectie afdoen als 'te commercieel', de Amsterdamse bestuursleden zien in Joline lekker wel een veelbelovend exportproduct. GMZ ook. Want de kleren vam Joline kun je tenminste dragen. (Tenminste, als je niet het postuur van een minimonster hebt.)

Past schoenen bij Roswitha

Wie de schoen past, trekke hem aan. Dat dacht GMZ toen-ie deze turquoise laarsjes bij schoenontwerpster Roswitha van Rijn zag. Maar helaas, het minimonster verdween tot en met zijn nek in het felgekleurde leer. Voorlopig is dit het enige paar, maar Roswitha is momenteel druk met het regelen van de productie van deze laarsjes, zodat ze ooit op grote schaal verkocht kunnen worden. Ze hoopt dat de een of andere Eskimo familie in Canada bereid is om het productiewerk van haar over te nemen. Want Roswitha wil alles wat fairtrade kan, fairtrade doen. Oftewel: Roswitha heeft idealen. Dat schoenen luxe en oppervlakkig zijn, doet daar volgens haar niets aan af. Gewetensvol narcisme noemt de charmante 34-jarige ontwerpster dat. Het maakt GMZ niet eens zoveel uit wie de schoentjes maakt. Maar rocken zal hij ze. Ooit. Desnoods op te grote voet.

Rockt het Filmfestival

Eigenlijk is GMZ niet zo'n bioscoopganger. Wat er op straat en in de club gebeurt vindt-ie al gek genoeg. Als het op films aankomt heeft GMZ de concentratie van een schichtig jong hert. Maar goed, een uitnodiging voor de première van Nadine - de nieuwste film van Wilde Mossels regisseur Erik de Bruyn - op het Nederlands Filmfestival kon GMZ niet weigeren. Al was het maar omdat-ie samen met cast en crew naar Utrecht kon reizen. In een speciale trein waarin champagne geschonken werd, terwijl charmante obers af en aan liepen met lekkere happen. Categorie sushi/ sashimi, gelardeerd met fancy dipjes. Dan weet je het wel. GMZ liet het zich allemaal welgevallen, terwijl in zijn hoofd de gedachten over hoofdrolspeelster Halina Reijn over elkaar heen buitelden. Wat was ze mooi. Of lag het aan de jurk? Reijn droeg, net als haar collega hoofdrolspeelsters, een jurk van Nederlandse makelaardij. Een jurk van Mada van Gaans om precies te zijn. Noem GMZ gerust een modekenner. En dan de film. GMZ verliet tamelijk opgelucht de bioscoopzaal. Blij dat-ie zelf geen biologische klok heeft. De afterparty vond GMZ een potsierlijke bedoeling worden. Het minimonster had het tegen die tijd wel gehad met cast en crew. Jammer dat-ie louter in die doodgewone geel-met-blauwe-trein-zonder-champagne-en-met-kniezerige-conduteurs richting hoofdstad kon togen.